Vakmanschap en professional­isering

 

Lees verder

Werken als professional is weten hoe je aansluiting vindt met kinderen, jongeren en gezinnen. En het is laveren tussen grenzen aangeven en verbinding houden. Professionaliseren betekent: weten hoe je in gesprek raakt en blijft. Ook wanneer het lastiger is om aansluiting te vinden, vanwege verschillen in opvattingen of als het over pijnlijke onderwerpen gaat. Vakmanschap is: weten hoe ouders, kinderen en jongeren terugblikken op hulp. En het is tussentijds evalueren of de ondersteuning (nog) passend is. In dit deel lees je hoe 3 werkplaatsen professionals handvatten bieden om zich in al deze vaardigheden (verder) te bekwamen.

Samen terugkijken op hulp

Stel dat een hulptraject niet erg succesvol verloopt en ouder en kind voelen zich totaal niet geholpen. Of misschien denk je als professional: waarom krijg ik voor dit hulpverleningsvoorstel nu wéér de handen niet op elkaar bij mijn organisatie of gemeente? Dan is het tijd voor een Dialoogtafel.

Artikel lezen

Betrokken hulpverleners die zichzelf zijn

Jan Dirk de Jong ging op zoek naar de ‘x-factor’ van bepaalde professionals naar wie risicojongeren wél luisteren. Hun bejegening blijkt vooral ‘gewoon normaal’. Dat werd ook de titel van een van de resultaten van de Academische Werkplaats (AW) Risicojeugd. Maar wat is normaal?

Artikel lezen

Het vuurtje dat vakmanschap heet

Wat dóén we nou eigenlijk? Dat vroeg projectleider van leernetwerk VONK en lector Susan Ketner zich herhaaldelijk af. Inmiddels is ze ‘om’. Niet alleen omdat er concrete resultaten zijn geboekt door het leernetwerk rond veilig opgroeien: ‘De opbrengst is ook de eyeopener voor die ene professional.’

Artikel lezen

Video
Share

Facebook

Twitter

LinkedIn

Contact

Verstuur

Aanmelden

Meld aan