‘Het is goed om samen te kijken hoe die relatie tussen jeugdhulp en onderwijs in de praktijk in elkaar zit’, zegt Van der Linden. ‘Zo leren we veel van elkaar en kunnen we creatieve oplossingen bedenken.’
Watertuin
Vitree werkt nauw samen met De Watertuin in Almere, een school voor speciaal onderwijs. De helft van die leerlingen kreeg voorheen AWBZ-gefinancierde zorg. Van der Linden: ‘Wij hebben bedacht dat we dat geld beter konden inzetten door met een stuk of 8 hulpverleners in de school te gaan zitten.’ Vitree kan nu álle kinderen hulp bieden. Bovendien leert de school dat leerkrachten ook zelf veel kunnen doen. Het gevolg? De leerprestaties zijn verbeterd, het pestgedrag is afgenomen en het is rustiger op school!
Halffabricaten
Het heeft volgens Van der Linden echter geen zin verschillende modellen te beschrijven in de hoop dat deze gekopieerd worden. ‘Zo werkt het niet in dit veld’, zegt hij. ‘Er zijn altijd allerlei lokale factoren waardoor het overal net iets anders is. Maar de werkplaats kan wel denkrichtingen of halffabricaten in kaart brengen; inzichten en handvaten die anderen kunnen helpen.’
‘Al die kinderen moeten straks een bijdrage aan de samenleving van Lelystad leveren’
‘Als een juf op het schoolplein een gesprekje met een ouder heeft over problemen met een kind, is dat doodnormaal’
Stigma
Van der Linden ziet veel kansen voor de samenwerking tussen jeugdhulp en onderwijs. ‘Krijg je jeugdhulp, dan heb je als kind al gauw een stigma. Het is toch iets bijzonders. Als daarentegen een juf op het schoolplein een gesprekje met een ouder heeft over problemen met een kind, is dat doodnormaal.’
Jantje
Dat betekent in zijn ogen dat jeugdhulp veel effectiever is als het direct ingezet kan worden binnen de normale leefwereld van kinderen en gezinnen. Van der Linden: ‘En dan blijkt dat leerkrachten en hulpverleners elkaar veel te leren hebben.’ Hij geeft een voorbeeld: ‘Stel, een juf vraagt een hulpverlener om Jantje te helpen.